De scheidingssignalen
Elk huwelijk kent zo zijn zware tijden.
Scheidingssignalen zijn tekenen die aangeven dat de relatie uit evenwicht is.
Wanneer beide partijen zoeken naar een betere communicatie kan dit ertoe leiden dat het huwelijk verbetert. Ze kunnen echter ook het einde van een huwelijk aankondigen.
Voorbeelden van scheidingssignalen zijn:
-
Eén van de partners ontwikkelt zich sneller dan de ander. De ene partner kan de ontwikkeling van de ander niet bijhouden, waardoor ze uit elkaar groeien.
-
Eén van de partners kijkt met meer dan normale belangstelling naar anderen en laat anderen, bewust of onbewust, ook toe in zijn of haar leven. Soms vindt er ‘emotioneel overspel’ plaats: één van beiden wordt verliefd op een ander. Ook kan het zo zijn dat één van de twee (veel) aan het vreemdgaan is.
Vaak zal deze emotionele verwijdering ook uit andere zaken blijken. Het kan zijn dat de partners weinig meer samen ondernemen, weinig tijd met elkaar doorbrengen, een onbevredigend seksleven hebben, of dat er vaak ruzie is over kleinigheden. -
De verwachtingen die partners van het huwelijk hadden, komen niet uit en worden ook niet bijgesteld. Eén van beide partners (of wellicht beide) houdt (of houden) vast aan de oorspronkelijke verwachting, die achteraf bezien te romantisch bleek te zijn.
-
De partners ‘labelen’ elkaar. Ze schrijven elkaar negatieve gedragingen en karaktertrekken toe en willen hun visie niet veranderen. “Hij komt zijn afspraken niet na en komt nooit op tijd”, “Zij heeft een gat in haar hand en komt altijd geld tekort”, “Hij werkt altijd en is er nooit voor de kinderen” enz. Deze vorm van communiceren is kansloos omdat de partners elkaar telkens in dezelfde hoek zetten.
-
starre interactiepatronen. In een relatie ontstaat vaak na een tijdje een vaste manier van met elkaar omgaan. Zo’n patroon geeft naast inhoudelijke voordelen ook een hoop rust, omdat je weet waar je aan toe bent. Vaak zijn er impliciete afspraken ontstaan over hoe partners met elkaar omgaan. Maar deze interactiepatronen kunnen op een gegeven moment gaan knellen, bijvoorbeeld als één van de partners of de omgeving verandert en de ander daar geen ruimte voor geeft.
-
De emancipatie van de vrouw. Soms kan een echtgenoot dit niet bijhouden. Ook is het soms zo dat een vrouw zich op latere leeftijd sterk individueel ontplooit, waardoor zij anders tegen het leven en het huwelijk met haar man aankijkt. Haar man ‘past’ niet langer in haar leven. Zij wil een nieuw leven, los van haar echtgenoot.
-
Er ontstaat een machtsstrijd. Deze kan voortkomen uit een ongelijke machtsverhouding waarmee in het verleden beide partners vrede hadden.
-
Er ontstaan psychische problemen bij één van de partners.
-
Andere vervelende veranderingen of plotselinge gebeurtenissen zoals:
-
een ontslag van een van de partners.
-
ziekte bij één van de partners.
-
de geboorte van een kind.
-
het overlijden van een kind of ander familielid.
-
pensionering.
-
Zoals hierboven al werd gezegd: deze signalen kunnen het begin van een scheiding aankondigen. Veelal gaan deze scheidingssignalen stilzwijgend deel uitmaken van het leven en worden de gevolgen ervan (soms onbewust) vermeden. Vaak leidt dat tot het uit elkaar groeien van de partners. Achteraf is vaak moeilijk te bedenken vanaf welk moment jullie uit elkaar begonnen te groeien. Feit is dat je elkaar op een gegeven moment (bijna) niet meer kunt vinden. Het is dan te laat.
Scheidingssignalen kunnen soms ook het begin van verbetering van het huwelijk inhouden. Door te praten over de scheidingssignalen die jullie in het verleden hebben opgemerkt, en zich wellicht nu voordoen, lukt het soms om een positieve wending aan de situatie te geven. Het praten verduidelijkt mogelijk hoe jullie elkaar uit het oog hebben verloren en leidt wellicht tot het hervinden van elkaar. Als dat niet lukt, vergemakkelijkt het wellicht toch de acceptatie van de aanstaande scheiding.
Vaak is het verstandig om met behulp van een deskundige, bijvoorbeeld een relatietherapeut, te praten en elkaars wensen te leren kennen.